Znowu myślę tylko o nim...

Uciekłam. Uciekłam tutaj, chociaż powinnam uczyć się zarządzania. 

I nie mam wyrzutów sumienia.

Jeszcze rankiem czuła zapach jego ciała na swojej skórze. Szkoda, że znów musiał wyjechać, ale przecież wróci. Znów niezaprzeczalnie pozostawił wspaniałe wspomnienia, od których ciepło się robi na sercu i niesłabnące poczucie oczekiwania na więcej. Chociaż czy może dać więcej? Więcej szczęścia? Przez całą noc, czując dotyk jego ciała tuż przy swoim i jego silne, a jednocześnie czułe męskie ramie myślała o tym, że ma już wszystko, a nawet jeśli to nie wszystko, to z tym właśnie człowiekiem jest w stanie wszystko osiągnąć. 

Widząc niebo w Twych orzechowych oczach.

P.